پاسخ از حجت الاسلام سیدعلیرضا تراشیون (کارشناس و مشاور تربیت کودک و نوجوان):

 بحث علاقه‌ی مفرط جوانان به یک باشگاه و پرخاشگری‌هایی که بین طرفداران دو تیم انجام می‌شود، یک مسئله‌ی فرهنگی است؛ لذا ما نمی‌توانیم به تنهایی آن را حل کنیم، بلکه باید تمام دستگاه‌های مختلف در این امر فرهنگی دخیل باشند.
یکی از ارگان‌های مهم فرهنگی، باشگاه‌ها هستند. این نهادها با عنوان فرهنگی – ورزشی در حال فعّالیت هستند، ولی متاسفانه بازدهی خیلی ضعیفی دارند. حتی در بحث ورزشی نیز فقط به جنبه‌ی قهرمانی پرداخته می‌شود و کمتر جنبه‌ی پهلوانی مطرح می‌شود.

عوامل مؤثّر در ایجاد هیجانات:

الف. رسانه
امروزه رسانه از آن دسته از گروه‌هایی است که به این هیجانات دامن می‌زند؛ مثلاً بخشی از خبرهایی که پخش می‌شود و بخشی از برنامه‌هایی که در این باره تولید می‌شود، مردم را به این رقابت وارد می‌کند و هیجانات آن‌ها را افزایش می‌دهد.

ب. خانواده
امروزه برخی از والدین در خانه به این موضوع دامن می‌زنند؛ مثلاً‌ به فرزندان خود می‌گویند: تو طرفدار فلان تیم باش، من هم طرفدار فلان تیم هستم.
حتّی در محیط مدارس هم این موضوع وجود دارد. گاهی معلّمین طرفدار یک تیم هستند و سر همین موضوعات برخی اوقات با دانش‌آموزان گفتگو و رقابت می‌کنند.

راه‌های برخورد با این مشکل:

الف. تغییردادن محور نگرش در رسانه
 اوّلین کاری که باید انجام شود این است که محور و نگرش نسبت به ورزش در فضاهای رسانه‌ای تغییر کند؛ یعنی ورزش به عنوان یک فعّالیّت مناسب و مثبت دیده شود نه به عنوان یک رقابت. شاید دیده باشید گاهی مسابقه‌ی پیامکی گذاشته می‌شود که شما طرفدار کدام تیم هستید؟! وقتی مردم با این گونه مسابقات مواجه می‌شوند، خود به خود یک فضای رقابتی بین آن‌ها ایجاد می‌شود.

ب. خویشتن داری در خانواده
نکته‌ی دوّم این است که خانواده‌‌ها در مورد این مسائل خویشتن‌داری کنند؛ به عنوان مثال اگر قرار است مسابقه‌ی فوتبال پخش شود، کسی کار خود را تعطیل نکند و به تماشای مسابقه‌ی فوتبال بنشیند.

ج.  ایجاد فرهنگ صحیح
همچنین باید در محیط‌های آموزشی یک تغییر و تحوّلی صورت گیرد؛ به این معنی که مدیران و معلّمین منشوری را وضع کنند که فرهنگ ورزش و تندرستی را ترویج دهد. 

پرسش های مرتبط: